운다고 옛사랑이 오리오 만은 눈물로 달래보는
구슬픈 이 밤 고요히 창을 열고 별빛을 보면
그 누가 불러주냐 휘파랑 소리
차라리 잊으리라 맹세하건만
못생긴 미련인가 생각하는 이 밤
가슴에 손을 얹고 눈을 감으면
애타는 숨결마저 싸늘하구나
undago yetsarangi orio maneun nunmulro dalraeboneun
guseulpeun i bam goyohi changeul yeolgo byeolbiteul bomyeon
geu nuga bulreojunya hwiparang sori
charari iteurira maengsehageonman
motsaenggin miryeoninga saenggakhaneun i bam
gaseume soneul eongo nuneul gameumyeon
aetaneun sumgyeolmajeo ssaneulhaguna