인하정 - 목련꽃 필 즈음

너는 떠나고
시간은 잠들고
함박눈은
소리없이 내리고
가로등 아래
외로운 겨울도
점점 더 내게
멀어져만 가는데
하얀 목련 필 때면
다시 돌아온다고
웃음 띈 얼굴로
먼 길 떠나가네요
행복했던 꿈
사랑했던 날
잊어야만하는
아름다운 날들아
눈발 날리는
하늘을 보며
그대 이름 부르며
서성입니다
새벽 찬 이슬
인적은 사라져
고요만이
내 마음에
가득해
쓸쓸한 인생
외로워 말라고
노래 한 소절
날려 보내려하네
하얀 목련 질 때면
그대 잊으려하네
웃음 띈 얼굴로
먼 길 배웅 할게요
함께 나눴던
많은 이야기
잊어야만하는
아름다운 날들아
고요한 아침
창가에 서서
그대 이름 부르며
서성입니다
고요한 아침
창가에 서서
그대 이름 부르며
서성입니다
neoneun tteonago
siganeun jamdeulgo
hambaknuneun
sorieopi naerigo
garodeung arae
oeroun gyeouldo
jeomjeom deo naege
meoleojyeoman ganeunde
hayan mokryeon pil ttaemyeon
dasi dolaondago
uteum ttuin eolgulro
meon gil tteonaganeyo
haengbokhaetdeon kkum
saranghaetdeon nal
iteoyamanhaneun
areumdaun naldeula
nunbal nalrineun
haneuleul bomyeo
geudae ireum bureumyeo
seoseongipnida
saebyeok chan iseul
injeokeun sarajyeo
goyomani
nae maeume
gadeukhae
sseulsseulhan insaeng
oerowo malrago
norae han sojeol
nalryeo bonaeryeohane
hayan mokryeon jil ttaemyeon
geudae iteuryeohane
uteum ttuin eolgulro
meon gil baeung halgeyo
hamkke nanwotdeon
maneun iyagi
iteoyamanhaneun
areumdaun naldeula
goyohan achim
changgae seoseo
geudae ireum bureumyeo
seoseongipnida
goyohan achim
changgae seoseo
geudae ireum bureumyeo
seoseongipnida

인하정