Willemijn Verkaik - Laat het los (Dutch Ver.)

De sneeuw glanst zacht
in het maanlicht vannacht
Van een voetstap geen blijk
Dit lege verlaten land is
vanaf nu mijn koninkrijk
Van de storm die in mijn
woedt had tot nu toe niemand weet
Het werd mij teveel
hoe ik mijn best ook deed
Laat niemand toe
spreek niemand aan
Wees gehoorzaam en
ga hier niet vandaan
Voel niets
doe niets dat iets verraadt
Da's nu te laat
Laat het los laat het gaan
Het roer moet om ja dat moet
Laat het los laat het gaan
Sluit de deuren nu voorgoed
Wat men daar over mij beweert
Raakt me hier niet meer
En kou heeft me
sowieso nooit gedeerd
Het is grappig dat wat afstand
zo snel meer inzicht gaf
Want de vrees die mij steeds voortjoeg
glijdt nu al van mij af
Ik ga op zoek naar wie ik ben
Verleg de grenzen die ik ken
Geen goed of fout geldt hier voor mij
Ik ben vrij
Laat het los laat het gaan
Voorbij is de storm in mij
Laat het los laat het gaan
Geen tranen meer voor mij
Hier begint mijn nieuw bestaan
Onbevreesd en vrij
Mijn kracht neemt toe en
schept een zuilenrij van steen
Mijn ziel bouwt een kasteel
van ijskristallen om me heen
In elk kristal weerklinkt
de echo van mijn geest
Ga nooit nee nooit meer terug
het verleden is geweest
Laat het los laat het gaan
ja ik rijs uit de kilte op
Laat het los laat het gaan
Op deze hoge top
Hier begint nu mijn leven weer
Vrij en onbevreesd
Kou is voor mij nooit een punt geweest