찔레꽃 붉게 피는 남쪽나라 내 고향
언덕 위에 초가 삼간 그립습니다
자주 고름 입에 물고 눈물 젖어져
이별가를 불러주던 못 잊을 사람아
달 뜨는 저녁이면 노래하던 동창생
천리객창 푸른 별이 서럽습니다
삼년 전에 모여 앉아 백인사진
하염없이 바라보니 즐거운 시절아
jjilrekkot bukge pineun namjjoknara nae gohyang
eondeok wie choga samgan geuripseupnida
jaju goreum ipe mulgo nunmul jeoteojyeo
ibyeolgareul bulreojudeon mot iteul sarama
dal tteuneun jeonyeokimyeon noraehadeon dongchangsaeng
cheonrigaekchang pureun byeoli seoreopseupnida
samnyeon jeone moyeo ana baekinsajin
hayeomeopi baraboni jeulgeoun sijeola