Lucky Fonz III - De Stratenmaker

De stratenmaker die weet niet meer hoe het stratenmaken moet
Terwijl ie vroeger altijd zei ik ben de beste in wat ik doe
Maar nu legt ie alle klinkers scheef en ligt de straat niet goed
En de kinderen willen hinkelen, maar niet meer op zijn stoep

Omdat ze ook niet hoeven struikelen over een jongemans verdriet
Niet dat ze dat ze dat begrijpen, want een kind die snapt dat niet
Behalve dan een jongetje, ook al leek hij nog maar klein
Die snapte het precies, want die kende ook die pijn

Want ook hij had een grote liefde met wie hij later trouwen zou
Juf Johanna uit groep zeven, dat was alles wat hij wou
Maar die zei in ene keer zomaar oh m'n stage zit erop
En terwijl ze dat zo zei ging er een ding door haar kop

Want toen ze daar zo stond daar voor die jongen en z'n klas
Toen besefte ze in ene keer dat de liefde over was
Voor die kleine stratenmaker die zo gek was op z'n werk
Dat ie van alles wat er mis ging maar weinig had gemerkt

En dan hoor je mensen zeggen oh de humor ligt op straat
Maar nooit zullen ze zeggen waar het werkelijk om gaat
Dat die humor maar een soort van poedelprijsje is
Voor die kleine stratenmaker die nog steeds een meisje mist